Terug op de plek waar ik voor kies als ik me terug wil trekken. Even tijd voor mij zelf. Mijn favoriete plek is de Toren op Domaine La Lande in de Dordogne. Ik noem het: mijn ivoren toren.
Daar neem ik afstand van hoe het verloopt in mijn leven na het overlijden van mijn grote Liefde. Hier hoef ik alleen maar voor mezelf te zorgen. Schrijven, lezen genieten van het uitzicht over de wijngaarden met goed eten en drinken. Just me, myself and I.
Druivenranken snoeien Deze week help ik mee bij het snoeien van de druivenranken. Tijdens het snoeien realiseer ik mij dat ook ik gesnoeid ben. Alles waar ik voor stond was van het een op het andere moment weg. Omdat je samen een leven opbouwt waarin je samen je waarden en normen ontwikkelt. Wanneer het even niet gaat, is de ander er om je op te vangen en vice versa. Samen de kinderen opvoeden, samen vallen, opstaan en weer doorgaan.
Veerkracht Daar stond ik met 2 jonge kinderen alleen om nu mijn eigen waarden en normen opnieuw te leren ontdekken en ontwikkelen. Hoeveel kracht of veerkracht heeft een mens om dit te doorstaan. Deze week overzie ik de afgelopen 4 jaar. Waar ik nu sta. Ik zie mezelf nu met totaal andere ogen. Ik weet dat ik op mezelf kan en mag vertrouwen. Inmiddels heb ik op het gebied van rouwen door de vele rouwprocessen die ik vanaf mijn prille jeugd heb doorstaan, zo enorm veel kennis opgedaan en ontwikkeld dat ik daar een bloeiend bedrijf van heb weten te maken. De komende maanden ga ik samen met Annemieke Mars masterclasses geven over burn-out en rouw. Wat een mooie samenwerking!
Tot bloei komen Ik sta in de kracht van mijn leven en ben tot bloei gekomen. Gesteund door onze 2 geweldige zonen en mijn o zo dierbare vrienden, maar ook immer door hem. Hij stuurde mij ooit een prachtige foto met tekst toe: An invisible red thread connects those who are destined to meet, regardless of time, place, or circumstance. The thread may stretch or tangle, but it will never break. En zo voel en ervaar ik het nog iedere dag. We blijven verbonden.
Nieuwe paden bewandelen Het is tijd om nieuwe paden te gaan bewandelen. Ik neem afscheid van de plek waar ik mij geborgen voelde, mezelf herontdekte. 3 jaar op rij ging ik hier op vakantie en 3 jaar op rij ben ik hier aan het snoeien. Ik zie de druivenranken groeien en ontwikkelen. Ook de druiven hier hadden door te vroeg uitlopen en een nachtvorst een enorme knauw te verduren. Voor het eerst in 25 jaar! En ook de druivenranken hebben zich herpakt; zijn weer tot bloei gekomen waarna er een geweldige oogst mocht komen. De wijn heeft een mooie afdronk gekregen.
En ik durf te zeggen dat voor mijn leven hetzelfde geldt.